Toen was het opeens voorbij. Het was 22:00 uur en ik liep bijna mechanisch naar de bar die voor deze gelegenheid achter de tribune was opgebouwd. Ik heb na de Try out nog best wel veel mensen gesproken, of liever gezegd, ik heb best nog wel tegen veel mensen aan lopen lullen, maar veel herinner ik me daar niet meer van. Ik was er wel, maar toch ook eigenlijk weer niet. Toen ik na middernacht naar huis fietste, realiseerde ik me voor het eerst pas echt goed wat er die avond gebeurd was. Ik had zojuist de try-out van mijn theaterprogramma Net Wakker gespeeld. Ik had een gekoesterde droom uit zien komen. Ik had het gewoon gedaan! Ik was daar gewoon gaan staan en speelde die avond zoals ik me dat altijd had voorgesteld. Het voelde zo goed, zo verschrikkelijk vertrouwd en was gewoon heerlijk om te doen. Het was heerlijk om te ervaren wat het “gewoon doen” mij uiteindelijk bracht.
Toegegeven, soms word ik zelf ook wel een beetje flauw van mijn eigen tegeltekstenverheerlijking. Maar op zo’n moment converteert de in klei gebakken uitspraak van Walt Disney in een voor mij zeer herkenbare waarheid: The way to get started is to quit talking and begin doing.
Nu ben ik er zelf altijd al van overtuigd geweest dat er niet meer dan een beetje motivatie en discipline nodig is om dromen naar de wakkere wereld te kunnen brengen, desondanks voelt het toch wel verrekte lekker om die overtuiging nog een keer bevestigd te krijgen.
De nacht na de Try out heb ik niet geslapen. Ik heb op de bank een beetje voor me uit zitten staren. Ik probeerde de avond terug te halen, maar dat lukte me niet echt. De try-out was op video opgenomen en ik hoefde de computer maar aan te zetten om de voorstelling zelf nog een keer te kunnen bekijken. Maar ik deed het niet; in plaats daarvan zat ik in een zombietoestand op de bank af te wachten tot een van mijn neuronen op de replay button zou drukken. Met andere woorden, ik vond het doodeng om mijn eigen show terug te zien.
Ik moest er niet aan denken dat het enthousiasme dat ik die avond vanuit het publiek had terug ontvangen een eigen vertaling was van hun sympathie voor wat ik had gedaan. Ik vroeg me af wat ik zou horen als ik hun gesprekken had kunnen horen nadat ze het theater hadden verlaten…
“Hoezo, ik heb niets gezegd? Dat heb jij toch ook niet gedaan? Hij snapt het toch zelf ook wel? Ik bedoel, hij is dan wel anders, maar toch niet volkomen los van deze wereld? En komt, dat ik het gewoon heel erg stoer vond dat hij daar toch maar is gaan staan. Ook al was het inhoudelijk niet om aan te horen…”
Als het om anderen gaat, dan vind ik het toch wel een stuk makkelijker. In dat geval is de vraag of de reacties daadwerkelijk oprecht waren niet eens zo interessant. De vraag of je het zou willen weten als dat niet het geval was, is natuurlijk veel interessanter. In dit geval ging het niet over anderen, maar over mij. En ik vond het antwoord op de vraag, die ik eigenlijk niet eens zou moeten stellen, doodeng.
The way to get started is to quit talking and begin doing. Of liever nog: The way to get started is to quit thinking and begin doing. Niet meer denken, gewoon gaan doen. Gesteund door de overtuiging van meneer Disney ben ik het dus ook maar gewoon gaan doen; in de weken daarna heb ik met veel van de mensen die er die avond bij waren uitvoerig terug kunnen blikken. Mijn angst bleek ook deze keer compleet ongegrond; de reacties die ik eerder had gekregen bleken oprecht en zeer doordacht.
Inmiddels is er veel gebeurd en zijn er allerlei nieuwe deuren voor me opengegaan. Het is teveel om nu in één keer van me af te kunnen tikken; aangezien het me veel waard is om je nieuwsgierig te houden, laat ik het voor nu even hierbij en kom ik er later uitgebreid op terug. Voor nu richt ik me volledig op het vervolg: op 26 en 27 november speelt de voorstelling Nog Steeds Wakker in Pand P aan de Leenderweg in Eindhoven. Het programma is klaar, de muziek is uitgekozen, de teksten zijn geschreven en ik ben er helemaal klaar voor. De voorverkoop van beide voorstellingen start aanstaande woensdagavond direct na de live Keynote van Apple’s Tim Cook.