Hij trekt de deur van de badkamer dicht en loopt de slaapkamer in. Hij passeert daarbij een spiegel die rechts van hem aan de muur en boven een tafeltje hangt.
‘Welterusten grote vriend.’
Zonder op een reactie te wachten stapt hij in bed. Hij pakt zijn mobiel van het krukje dat als nachtkastje dienst doet, stelt de wekker in en klikt met een afstandsbediening het licht uit.
Heel zachtjes hoort hij muziek.
‘Shit, ik ben de radio vergeten!’.
Hij draait zich mopperend om, pakt de afstandsbediening en rolt weer terug op zijn rug. En dan blijft hij stil liggen. Met de afstandsbediening in zijn hand maar met zijn aandacht bij de radio. Het nummer dat hij hoort brengt hem terug naar die warme zomerse zondag van zo lang geleden…
Hij wandelde samen met zijn dochtertje door hun nieuwbouw wijk. Ze had haar cavia in een buggy gelegd en duwde die als een betrokken moeder voor zich uit. Het was een warme zomerse zondag. Zijn dochtertje wilde graag gaan wandelen met haar cavia, maar vond alleen gaan nog een beetje te eng.
Hij glimlachte toen hij zijn kleine prinsesje zo stoer voor zich uit zag lopen. Zij was vijf jaar en hij was haar held. ‘Jij en mijn cavia zijn mijn aller allerbeste vrienden!’
Het was een heerlijke dag. Hij kon zich niet voorstellen dat de band die hij met haar had ooit op zou houden te bestaan. Hij genoot van alles om hem heen…
Hij ligt op zijn rug in bed en heeft zijn ogen open. Hij klikt het licht aan en loopt naar het tafeltje dat onder de spiegel staat om de radio uit te zetten. Terug in bed gaat hij weer op zijn rug liggen en sluit zijn ogen. Minuten lang blijft hij zo liggen. Dan komen de tranen.
Opdracht: Flashback